బావుటా
ఆవేశపు ఆక్రందన వినిపించిన వేదం
కల్లోలపు మదియంచున కలిగిన నిర్వేదం
వినిపించని ఎదచప్పుడు పలికించిన కావ్యం
మూసిన కనురెప్పలలో కనిపించే ఒక సత్యం
విశాల విశ్వం అంచుల చివరన
నిలిచున్న ఓ మిత్రమా
మాటలనే వర్ష బాణ వాడి ములుకులు
గ్రుచ్చిగ్రుచ్చి చిద్రమైన ఛత్రమువలె
పడి నిలిచిన నేస్తమా
జగతి గతి అర్ధమవ్వక
అస్తమించిన సోమమా
తెలుసుకోరా తెలిసి తెలియని
ఈ లోకం పోకడ
నేర్చుకోరా నివ్వెరపరచే
ఈ జీవన చలనం
వెలుగు నీడల నడుమ నలిగే
ఎరుపు నెత్తుటి సంద్రం
ఉరుకుతున్నది ప్రజ్వరిల్లిన
జ్ఞానజిలుగుల దీపం
సత్య ధర్మముల భేధమేరిగి
మానవత్వపు మర్మమెరిగి
నిలువరా ఈ ధరన వెలిగే భాను దీపపు జ్యోతివై
నిలుపరా నీ వెలుగు బావుట అంధకారాపు అవనిపై
~ చలం
నువ్వు సూపెరెహ్... చాలా కాలం తర్వాత ఒక్కసారి నన్ను నేను చూసుకున్నట్లు ఉందిరా... శెభాష్... నీ మామ...
ReplyDeleteExcellent
ReplyDelete